Bir yaban gülüydün ağustosun içinde...
Emsalsizdi senin garip öykülerin,
Öykülerin büyüdü, sen büyümedin..
Neydi inadın neydi ki böylesine,
Dünya öğrendi sen öğrenmedin,
Büyümedin küçük kız sen hiç büyümedin...
Boynunu mu eğmişler senin, gözün yaşlı,
Umutların çaresiz, gönlün doğuştan yaslı,
Yüreğin yar sesi hasretinde, sevdan içinde saklı...
Gül olmayı bilip de sen de açılsana,
Yaprak yaprak dal dal saçılsana,
Büyüsene küçük kız sen de büyüsene...
Yalnızlığını dillenip yare bir söylesene,
Şu garip dünyaya gül halini bildirsene,
Ya da...
Araflarda gezinmeyip hadi artık ölsene...
Kayıt Tarihi : 27.8.2012 01:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!