Küçük Kız Şiiri - Tunç Kuyucu

Çiseleyerek başladı seninle ilk yağmur
Sonra seline karışıp,
Sürüklendim masumluğunun fırtınasında
Önce günlere,sonra haftalara,
Haftalardan aylara,aylardan da yıllara taştın

Artık yüreğim iki can taşıyordu
Her şey o kadar güzel o kadar derindi ki,
Gözlerinde boğulmak,bana mutluluk veriyordu

Yarınlarıma açılan sonsuz bir kapıydın sen
Çok üzgünüm,bilemedim
O kapının bir gün yüzüme kapanacağını,
Ve anhatarının...
Gözyaşlarımın denizinde kaybolacağını,
Bilemedim küçük kız!

Ne olur affet beni! ...
Bugün de yok oluyorsam senli karanlıklarda
Ve kıskanıyorsam,
Seni gösteren aynadan bile seni,

Hoş gör beni...
Ulaşılmaz senlerin ardına düşmüşüm,
Ayaklarım nasırlı,ellerimde hüzün çiçeği
Yüreğimde yorgun sarhoşluk,
Fısıldama diyemiyorum dudaklarıma
Ne yapayım...
Yasak koysamda seni mırıldanıyor

Üzgünüm küçük kız!
Seni seviyorum dün gibi...
Şimdi kapı kapı dolaşıp kendimi arıyorum
Nereye gitmişim haberim yok
Kime sorsam kendimi,cevapsız kalıyorum
Birgün...
Beni benden çalacağını bilemedim küçük kız

Geceden kayan yıldıza sarılıyorum sen diye
Çok mahcubum...
İnan ki anlatamam düştüğüm durumu
Ne olur hoş gör beni...
Biraz olsun anla küçük kız,
Yıllar seni benden uzak ederken;
Beni de benden uzak etti
Ne diyebilirim ki...
Biliyorum beni tekrar sevmeyeceksin
Bedenim sarhoş çıkarken sabaha
Gözlerimdeki bulutu aralayıp,sabah olmayacaksın

Haberin olmasa da bu son halimden,
Gelip nokta koymasan da yaslarıma,
Ve saçlarımı okşayıp,
Gecenin siyahlığıyla boyamasanda aklarımı;
Ben sana gücenmem artık!
Alıştım...
Çoktan alıştım küçük kız
Bırakta en azından hayallerim bana kalsın
Nasılsa bir gün...
Her şeyin sonu gelmeyecek mi?
Ben zaten sona vardım gidişinle
Ve beni terk edip,
Başka bir bedeni sevişinle...
Aldırma be küçük kız
Biliyorum ki
Sen mutlu yaşayacaksın

Her şeyi hatıraların rüzgarına verdim
Eğer bir gün beni arayıp sormak istersen;
Geçmişe bir ayna tut küçük kız
Eğer o ayna kırılmış ve dağılmışsa;
Bana gücenme küçük kız

1997