Bir ölüm fermanı fısıldıyor Azrail
Kışın acımasız soğuna yenilmiş
Sokaktaki küçük kızın kulağına
Bir kibrit ışığı kadar sönük hayaller yıkılıyor
Soğuktan kaskatı olmuş bedeni
Bir nebze daha katılaşıyor
Ölüyor küçük kız…
Elindeki selpaklar yavaşça yere düşüyor
Kurtuluşuna gülümsüyor küçük kız
Ne zamandır bekliyor sonunu
Karnı aç gözü hep yaşlı
Diretmeden uzatıyor elini
Zavallı küçük kız
Yere düşen selpaklar gibi atıyor kendini kaldırıma
Fark eden yok
Gerçi hiç olmuş muydu ki?
Kurtuluşuna gülümsüyor küçük kız
Ne zamandır bekliyor sonunu
Karnı aç gözü hep yaşlı
Diretmeden uzatıyor elini
Ve bitti
O soğuk kış geceleri
Hepsi geride kaldı
Mutlu bir son onun için
Kurtuluşuna gülümsüyor küçük kız
Hayatı boyunca hiç gülmediği halde…
Kayıt Tarihi : 1.3.2011 22:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Fark eden yok. Gerçi hiç olmuş muydu ki? ' Ne kadar hakir görülse, ne kadar farkedilmese de; her insan kendi başına bir Alem dir. Farkedebilene
TÜM YORUMLAR (2)