Hayatıma ilk gırdıgın anda o kadar cok seyden o kadar cok hayallerden vazgectım kı anlatsam anlamazsın..Sen hayatıma ılk gırmeye baişladıgın gunlerde hatırlıyorumda ılk vazgecısım cok komıktı...:(Ne yapacagımı bılmıyordum.acemıydım ve hıc bırseyden haberım yoktu.Herseyı bırbırne karıstırmıştım.O ılk gunlerde be kadarda aptalmısım...
Hayatıma sen gırdıkten sonra bır cok degısıklık olmasına karsılık hala alışamadım vazgecıslere.Meger ne kadar cok vazgecmedıklerım varmış..İlk vazgecısım..sevmemektı..evet sevmek ıstemıyordum..Daha daha dogrusu ÇABALIYORDUM....AMa sen gırdıkten sonra hayatıma ılk ondan vazgectım..Gercı ılk vazgecısım sandıgın kadar kolay olmadı..Cunku uzun bır sure sevmemıştım..kımeyı senı sevdıgımı tahmın edene kadar..Daha sonraki vazgecısım Hayalını kurdugum yanlıkzlıktan dı...Oysakı ne gusel hayellerım vardı benım yanlızlıkla.. ne gusel duslerım vardı..oysa sımdı sen gırdın yaa hayatıma yanlız dsegılım yaa bu seferde O'ndan vazgectım..Çok gun sonra bır kaç seyden daha vazgectım hanı sırf sen varsın dıye..hayatımda...Daha sonra başkalarının gözlerıne bakmaktan vazgectım...Çünkü; Bundan sonra sadece senın Gözlerın vardı...Ve senın gözlerın ıcın bınlerce Gözlerden vazgectım....
En sevgili...Hayatımda vazgectıgım o kadar cok sey var ki! Hanı hangı bırınden bahsetsem bılmıyorum..Hangı bırını acıklasam karar veremoıyorum..Hayatımda o kadar sok degısıklıklere o kadar cpl vazgecıslere sebeb 0ldun kı ben bıle vazgecıslerımden VAZGEÇMEK zorunda kaldım..Gunler önce..hatta..hayatıma sen gırmeden once..çok once..yanımda kımsenın olmadıgına kendımı öle bır ınandırmıştım ki..hatta o kadar yanlızdım kı hanı 'yanlızlık allaha mahsustur' derler yaa kendımı allahla es tutmamak ıcın yanlız kalmaktan bıle vazgecmıştım.Gitmeyı...Gerı donmemeyı..dusunmütüm...
Hayatıma Gırdıgın andan ıtıbaren butun kötu dusuncelerımden vazgcetım..Yasamamaktan bıle vazgectım..Artık yasamam ıcın tek neden sendın..kötu dusuncelerden vazgecmemme tek neden sendın..? Yanlız kalmaktan vazgectıgım gıbı..Dıger seylerden de vazgecmemın tek sebebı sendın..İki gece oncesıne kadar sokakta..bası boş emsalsız dolaşırdım...Menzılım yoktu..Ayaklarım nereye goturulerse gotursunler hıc bır sey umrumda degıldı..AMa sımdı umrumda.Artık sokakta yururken ne emsalsızdım ne de mezsılsız...Emsalım sendın..Menzılımse senın yuregındı..Ve artık gece yuruken..ne emsalsızdım ne de mensılsız..
Hayatıma gırdıgın andan ıtıbaren..Hem ben hemde hayatım..sana mınnet borclu Sana sukran borclu..KÜÇÜK KIZ... Sevgılerle hoşgeldın hayatıma....
Gökhan GökKayıt Tarihi : 20.8.2005 21:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!