Küçük küçücük bir kızdı
büyük düşlerle donanmış...
Mutluluk olacaktı yoldaşı,
sevgiyle dolacaktı dünyası...
En büyük aşkı yaşayacaktı,
Sevecekti, sevilecekti,
bacasından aşk tüten
penbe pancurlu bir evi olacaktı...
Barış türküleri söylenecekti
yalnızca dünyada.
Tüm ağıtlar susacaktı,
silahlar çiçek açacaktı...
Umut doluydu küçük kız.
İstekliydi minik yüreği,
değiştirecekti dünyayı,
mutlu olacaktı herkes...
Geçtikçe aylar, yıllar,
gösterdikçe gerçek yüzünü
olduğu gibi dünya,
yitti gitti umutlar...
Sevdi ama sevilmedi,
olmadı penbe pancurlu evi...
Aşk düşlerinde kaldı,
hep yalnızdı yüreği...
Kurşun saçtı silahlar,
solup gitti çicekler.
Ağıtlarla çınladı dünya,
duyulmadı barış türküleri.
Ürķ ek bir küçük kız
Saklanıyor bugün hâlâ
kırılmış yüreğinde
Fısıldıyor sessizce
'Belki bir gün...Belki bir gün...'
Kayıt Tarihi : 27.12.2016 23:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!