Titreyen nefesin, ayazın kucağında hırpalanmış,
Cılız feryadın nasıl da kulağında büyüyor.
Kıvrılmış, sessizce kuyruğuna sarılmış,
Ayın anaç parıltısında gizlenen yalandan medet arıyor.
Üşüyen kimsesizliğinde dondur bizi,
Muhtaç her solukta, yastıklarımız hiçliğe kaysın.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta