Kuçük Kardeşim Şiiri - Ayşe Yarman Öztekin

Dünyaya gelişinin heyecanını, unutamadığım...
Karanın bu kadar güzelini,
Upuzun kıvrık kirpiklerinin ardından tanıdığım...
Gözlerindeki ateşi, örnekliyemediğim...
Kalbinin yumuşaklığına, emsal veremediğim...

Enerjisi güneşten kopmuş,
Çalışmaya, araştırmaya baş koyacak
Dünyaya bir armağan doğmuş!

Küçükken başında söylediğim ninnilerin,
Yanıklığı yüreğimde!

Anlattığım masalların,
Hayal tüten tadları içimde, derinlerde...

Okul toplantılarında duyduklarımın,
Gururu benliğimde...

Duygulandığında daha da irileşen gözlerindeki buğu,
Hayat nefesimde...

Bu ayrılık rüzgarlarıyla dağılmak niye?

Vaniköy' de mehtap,
Hüzün dalgalandırıyor sularda!

Kalpleri esir alan hezeyan,
Boğulmuş, kısılmış hıçkırıklarda...
Gizli bir ağıt var, korunun kuşlarında!

''Durmak nedir''? öğrenemeyen zamanda,
Herşey boş ve kandırmaca!
Birlik, anlayış, sevgi içinde,
Didinip, üretmekten başka...