Bir çağrışım bir çağrışım yangınlardan uyanık
Dayanmış kimi damarlar kendi akışlarından bezgin
Bir tutunma ereği kadrana saplanan duraklara
Sonra erken gelen yıl dönümleri
Düşünen Adam'ıyla söyleşen birkaç kalabalık,Rodin’in…
Sezgilerle dokunma isteği kara kutulara
Sonra Faulkner’dan dizeler ,Zola’dan sürdürülen satırlar
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta