büyük orduların muzaffer komutanı
yenemedi kendi nefsin.
küçük kafiyelerin yalnız şairi
nereden bilsin nasıl yensin?
gün sabaha kavuştu da
ışık yol buldu mu
güneş doğdu mu dersin?
karanlıkta sensin aydınlıkta...
bezenir kılıçlarını ışıldar zırhlar
kalem yok kağıt yok deyiş yok.
ay yüz çevirdi şimdi gülüş yok.
karanlıkta…
savaşırken heybetli
güç elinde kın belinde
narası dilinde.
susmadı o vakit
hep söylendi boştan
şair peşinde.
aydınlıkta.
Kayıt Tarihi : 19.1.2023 12:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sadık Kırıkoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/01/19/kucuk-kafiyelerin-yalniz-sairi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!