Küçük Kadın'ın Kaleminden..

Sanki Puslu bir gecede,buğulu bakarken gördüğüm bir gölge,
Denize düşersin de ,yılana sarılırsın ya hani,öyle biçare çaresizce,
Tam tutsakken ,tekerlekli sandelyeye,kalkmışken cesaretle
Ayağın kayar ya ,düşersin yere ,dersin ki yürümek neyine..
İşte öyle bir şeydi,her neyse ne.

Verdikleri pusulanın,gerçek bir adresi yokki olursun ucube,
Sanki alnına yazmış kader,tüm hüsranlar yüklenir bu kalbe,
Neden dersin akar yağmurlar gözlerinden göğsüne
Söyle sakattı belki ayakları,peki kalbi kapatmışken kanatmak niye?

Hey çocuk kaldır o gözlerinden,kehanet gibi lanet yargılarını
Çevir kendine,düşün,çevir etrafındaki dev aynanı,
Vaadettiğin sözler, enkaz kırıntıları,budala sancıları kapandı,
Seyret şimdi ,o küçük kadını,seyret zalim intikamım çok acı.