Küçük Kadın Şiiri - Gülcemal Durdu

birden geldiyse nereden geldi
dizeye tutunamayan sözcük
uçarı bir ustan savrulmuş da
düşmüş çiçekler arasına

nerden geldiyse
kuytusuna sığınmış parkın
bakımsız suskun
kendine çelişik

bahçıvan görürse söküp atacak
aykırı duruyor hırçın uyumsuz
belki kırdan inmiş kimse bilmiyor
belkide terkedilmiş huysuzun teki
birden gelmiş
nasıl gelmişse

kirpiklerle korunmuş gizemli ülke
ırmakları var
dağları ormanları
yelleriyle oynaşan sonsuz kuşları

yurt bellemiş şiiri de
bir dizeye tutunmuş
kök salmamış kök olmuş
bütün bir gölgesiyle

gideceği yeri yok
bakışı yutkunuyor
gitmeyle kalma arasında
onuruyla barışık

geldiyse gelmiş
nerden gelmişse
ürkek tedirgin
kendine küskün

duruşundan tanıdım
o uzak anılardan
endamı dilsiz sözcük
sesi gelincik

bedeninin yarısı göz
yarısı kirpik

nerden nasıl gelmişse