Küçük insanların
Gölgesi altında
Bir toprak
Gölgenin karanlığında
Milyonlarca yaprak
Biliyorum ki
Güneş yeniden yükselecek
Dönebilmek o dönüşü olmayan yollardan
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Devamını Oku
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Ağaç yeniden yeşerecek
Dallarında yaprak
Güneş tepende
Kaldır kafanı da
Bir kerecik olsun
Yukarıya bak
AĞAÇLAR YEŞERDİKÇE
İNSANLAR DAHA MUTLU OLACAK
MUTLULUK HAYATA CAN KATACAK
HEPİMİZE DE BİR PARÇA DÜŞECEK.
KUTLUYORUM KALEMİNİZİ. TAM PUAN VE ANT
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta