Ah, babam
Keşke herkes senin gibi insan olsaydı
Haksız yere yüreğimi acıtmasaydı
Kalbini kırsam da kalbimi kırmasaydı
Dost gibi görünüp kuyumu kazmasaydı
Keşke bilmeseydim ihanetin adını
Kardeşin ve akrabanın düşmanlığını
Sevdanın dünyada çektirdiği azabı
Hayatın kahredici vefasızlığını
Keşke yar gururuna teslim olmasaydı
Bir anlık zevk için aşkını satmasaydı
Sevdiğini sahiplenmekten korkmasaydı
Bütün şerefsizler misali kaçmasaydı
Ah, babam
Ölümünle birlikte insanlık da öldü
Bir daha insan olana hiç rastlamadım
Küçük insancıklar o kadar çoğaldı ki
Ben artık insanlığımdan utanır oldum...
Kayıt Tarihi : 13.10.2015 23:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
13 Ekim 2015, Kırcaali
Adım adım her anı canlandıran hasret dolu dizeler sanki biraz da kabullenmişliği anlatıyor...hem de ne anlatıyor...Kutlarım usta kalemi...tebrikler..
birden yüreğini sızlatıyor insanın,
babalar için kızları çok çok değerli
biliyorum tecrübelerimden,
buradan anladığım kızların için babaların da
çok çok değerli olduğu.duygu yüklü mısraları ve değerli şairemi
kutluyorum.
begeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (13)