Küçük hayaller vardı,
Dize dize dökülen dil bilgisi kuralları yoktu bizde
Üç beş arkadaş bahçe bahçe gezerdik
En yüksek ağaçtaki, en yüksek dala ulaşmak için
Daha o zamandan belliydi benim ulaşılmaz için savaşım
Küçük hayaller vardı, ama büyük işler vardı gönlümüzde
Daha o zamandan belliydi dilbilgisi kurallarının çelişkisi
Seviyorum demenin zorluğu yoktu,
Ama anlam bütünlüğü olmayan imla kurallarına sırt çevirmiştik
Kısaca boş cümlelere yer yoktu bizde...
Küçük hayaller vardı;
Fakat büyük yürekler vardı o zamanlar, her birimizde! ! !
Kaç kişiydiniz dersen
Üç beş arkadaştık! ! !
Anadolu bahçelerinde döküldü sözcüklerim, seni seviyorumlarım
Aslında birazda haylazdık,
En yüksek dal için kaç kere döküldük toprağa
Daha o zamandan belliydi benim ulaşılmaz için savaşım
Ama hiç birimiz bilmezdi o zaman
Benim seni seveceğimi
Çocukluk işte oyunlarla büyüdük,
Huy işte!
Çıkmaz bedenden
Sevmeyi huy edindik neylersin...
Sen bilmezsin,
Seni sevdiğimi ilk ben bilirken anlamıştım
Sana gelen yollarda döküleceğimi toprağa
Ve her defasında
Küçük hayallerimle büyüttüğüm yüreğimin çekeceğini
Yükseklere...
Adım adım...
Kayıt Tarihi : 10.10.2007 20:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!