Gitmektesin sanki beni düşünmektemisin,
Durduramıyorum laf söz dinlemektemisin
Gelmiceğini bilmek,nedemek düşünmektemisin
Ya toprak,ya ben diyerek öldürmektesin
Her söz sana olsa ne,satırlarım bitmekte
Yazmadan duramıyorum,içim dökülmekte
Her karanlık girişin çıkışı görünmekte
Nidasız cümlelerim,kısmet demekte
Gurbet ana kucağı değil farkındayım
Yalnız sokaklara korkuyla atılmaktayım
Yuvasız kuşlara koyun açmaktayım
Pencere pervazında,seni anmaktayım...
Kayıt Tarihi : 2.8.2013 23:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!