Küçük Hanımın Şöförü Şiiri - Mustafa Öncer

Bir Pazar Günü Hikayesi

Sene 1973-74 orta okul son sınıftayım. Cerrahpaşa Mahallesindeki Davutpaşa Lisesinin Orta Okul olarak ayrılmış tarihi binasında okuyoruz.
O zamanlar adı İstanbul Erkek Lisesi olan İstanbul Lisesinin dış duvarlarını takip ederek Eminönü’ne doğru inerken göze çarpan Hoca Kasım Günai Camisinin üst katında kontrplakla bölünmüş küçük bir odada kalıyoruz üç kişi. İçlerinde öğrenci bir ben varım.
Kaldığımız bölgede çoğunlukla hanlardan oluşan iş yerleri olduğu için resmî tatil ve Pazar günleri hayat duruyor. Ben de zamanımı Şehzadebaşı’nda İ.Ü. Fen Fakültesinin karşısında sıralanmış üç film birden hatta beş film birden oynatan sinemalarda geçiriyorum.
Tabi o sinemalarda sezon filmleri değil de daha çok eski Türk filmleri oynatılıyor. O zamanlardan aklımda kalan Ayhan Işık - Belgin Doruk filimleri. Küçük Hanımefendi, Küçük Hanımın Şoförü gibi. Pazar pazar aklıma nereden düştüyse o filmlerden esinlenerek yazılmış bir şiir.
Keyifli bir haftasonu geçirmeniz dileklerimle...

Küçük Hanımın Şoförü

Masal gibi başladı,
Küçük hanımla şoförünün hikayesi.
Uzun süren bir serüvenden sonra,
İlk kez sahilde birleşti, eller ve gözler.
Sevda mı, aşk mı, tutku mu?
Adını sen koy.
Fırtınalar kopartsa da yüreklerde,
Güzeldir aşkı yaşamak ve yaşatmak herşeyiyle...
Ölümsüz değil elbet, hiç birşey.
Bir gün bitecekse eğer,
Nasıl başladıysa öyle güzel bitmeli serüven.
En güzel günler ve gecelerde,
Seninle birlikte hep cenneti yaşadık biz.
Yaşadığımız sürece hep kalmalı bizimle,
Rast geldiğimiz o güzel anlar.

moncer
15.04.2018