Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yavaş yavaş taş devrine dönüyoruz,her şey değerini
yitiriyor.
bazen lanet etme anı gelir ya...
töre denilen cahilliğe...
insanı insan olarak görmeyen beyinsizliklere...
toplumsal bir yaranın etkileyici bir dille resmedilmesi...
allah doğruyu görmeyi güzel yaşamayı ve insan olmayı insana! yaşatsın....
saygılar kaleminize...
Kapanmıştı kapılar, yüzüne birer birer
Gelinlikle çıkanlar, kefenle geri girer
Bilmiyordu hayatı, nasıl sonuna erer
Ondan hatıra kalan, kıyıda elbiseler
Çok güzel bir çalışma,memleketimizden ve kanayan bir yaranın,duyarlı yürekteki dizelere dökülüşü,mükemmel.Saygılar sunuyorum o güzel yüreğe ve değerli kaleme...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta