Küçük Fil Şiiri - Özgür Kayım

Bugün dünyanın bir köşesinde
Küçük bir fil annesini kaybetti sıcak toz rüzgarları yüzünden
Daha ağzı süt kokarken, daha su içmeyi bile bilmezken
Önce boş boş gezindi annesini bulmak için
Bir grup erkek fille karşılaştı yolda,
Karnı acıkmıştı, süt için yaklaştı onlara
Emmeye çalıştı, nafile,
Kızdırdı büyükleri boş yere
Bir su ve çamur birikintisine kadar takip etti onları
Biraz serinledi, acı acı bağırdı annesine
Hava bunaltıcı, gölgede kırk sekiz derece
Dinlenmeye çalıştı büyüklerin gölgesinde
İtelendi, kovalandı saatlerce
Yoruldu, sıkıldı, gizlendi bir çalılığın içine
Derken küçük yavrulu bir grup geldi birikintiye,
Heyecanla koştu bizimkisi,
Anne file yaklaştı süt için, “küt” bir tokat, bir hortum darbesi
Az kalsın ezilecekti,
Hiçbir zaman öğrenemeyecekti olanların sebebini
Bir tas süttü istediği,
Hava kararmak üzereydi, “tik tak tik tak”,
Vakit cehennem gözlü cellatları gösterdi,
Son bağırışlar, son haykırışlar da fayda etmedi,
Bugün, dünyanın bir köşesinde küçük bir fil
Filliğini kaybetti…