Küçük Dokunuşlar Şiiri - Suat Uğurlu

Ben öyle küçük sevdaların adamı mıyım
Yeter mi sanıyorsun küçük denizlerin dalgası
Boğulmak isterken okyanuslarında
Hangi deli sevdalardan geçtimde geldim karşına
Hangi yaratıkları devirdim serçe parmağımla bir bilsen
Ben aşındım, ben oyuldum akarsuların soğuk yatağında
Ama hiç bir şeyin hiddeti sarmadı beni böyle sıkıca
Uçarcasına kaçtım hep sürünerek sevdalardan
Saklandım kartal kayalarının en zirvelerinde
Uzanıp tutamasın diye hiç kimse ellerimden
Sana sakladım kendimi anlamıyor musun
Güneşle örttüm gözlerimi her ay batımında
Bakışlarım tutuştu kirpiklerim yandı açmadım
...Şimdi küçük dokunuşlarına gebe bırakıyorsun
Doğmaz ki, benden senin istediğin o ben
Kartal pençeleri yıllarca yüzümü okşamış
Buzullarında kavrulup dağlarında erimemişim
Beni uçurumlardan atmalı inip aşağıdan tutmalı
Vurmalı, dokunmalı, sarmalı sıkıca sevdan
Öyle küçük dokunuşlarınla yıkılmam...

İstanbul..