Küçük Dokunuşlar 981 - 990 Şiiri - Recep ...

981- Başarma isteği her ne kadar hırs kavramını tetiklemek gibi bir handikap oluşturuyor olsa da aslında kaynağını kıskançlık duygusundan alır. ”Kıskançlığın oluşmasına izin vermeyerek hırsı ortadan kaldırmak...” Püf noktası bu olmalıdır. Hırsın yerini azim gibi daha olumlu bir anlayışa bırakmak kişiyi doğru bir rotaya sokar.

982- Kazanmak istemenin kötü bir yanı yoktur. Yeter ki yarışın şartları geçerli ahlâki ve toplumsal kuralların izin verdiği ölçüler içinde belirlensin. Ve yine bu kuralların herkese eşit olarak uygulanıyor olmasına dikkat edilmesi konusunda üzerine düşeni yapsın.

983- Kişisel bazda kazanmak bu dünya için ne kadar elzemse, aynı şey insanın ahireti için de geçerlidir ve ahireti kazanmanın yolu da bu dünyada girilecek yarışlardan alınacak dereceler sayesinde mümkündür.

984- Hayat bir şekilde sürüyor ve insan onun karşısında belirleyici olma çabasıyla Cenab-ı Rabbül Alemin’in tayin etmiş olduğu kesin sona doğru yürüyüp gidiyor. İnsan ise bu akışın içinde sanki bir yarışın içindeymiş gibi davranıyor ama o yarışın gereklerini de yerine getirmeyi ihmal ediyor ve bu rolünü nasıl oynayacağını bilemiyor.

985- Adalet, zulmün zıddıdır. Zulüm kelimesinde incitme, can yakma anlamı vardır. Zulmetmeyerek herkese hak ettiğini vermenin getirdiği şeye ise ‘adalet’ denmektedir. Allah zalimleri sevmez. Zalimlerle düşüp kalkanları ve hatta sadece uzaktan onlara imrenenleri ve sevenleri de sevmez. Bu sebepten Allah’ın rızasını kazanmak O’na isyan etmemekle mümkün olabilir ancak Azze ve Celle.

986- Korku iyi midir, kötü mü? Bu her insana göre değişir. Lâkin bir şey var ki insanı tehlikeler karşısında dikkatli olmaya sevk eder. Bir şartla ki kişi korku mevhumunu hayatının bir parçası haline getirip kendini ona esir etmemelidir.

987- Asla umutsuzluğa düşmemek lazımdır. Çünkü umut etmek insanı hayatın zorlukları karşısında daha güçlü ve dirençli yapar. Öte yandan umutsuzluğa düşmek Cenab-ı Rabbül Alemin’e karşı bir tür isyan anlamına da gelir. Ki kul Rabbine isyan etmez.

988- Hayat, zaman zaman insanın üzerine gelir onu zor durumlara düşürür. Böyle anlarda çaresiz kalabilir insan, çıkar yol bulamayabilir. Ama asla pes etmemeli, vazgeçmemelidir. Düştüğünde değil kalkamadığında kaybedersin. Kalkmak için direnmeli, nefes alıp yeni bir hamle yapılmalı, ileri doğru adım atmalıdır ki menzile varabilmek için kendine imkân tanımış olsun.

989- İnsan yerine ve zamanına göre davranmayı bilmeli ve sabretmelidir. Görecektir ki ne “imkânsız” denilen şey olur hale gelir. Çünkü var eden, varlık sahibi Allah (c.c.) “Ol” der olmayacak sandığımız şey o anda oluverir.

990- Her olay bir sebebe dayanır. Davranışlar da öyle. Sebep bilinmeden harekete geçmek hata yaptırır. Bir olayla ya da davranışla karşı karşıya gelindiğinde sakin olmalı, hiç acele etmeden meseleyi anlamaya çalışmalı sonrasında ne yapılacağına karar verilmelidir. “Öfkeyle kalkan zararla oturur” diye boşuna denmemiştir.