Küçük Dokunuşlar 41 - 50 Şiiri - Recep Akıl

41 – Cenab-ı Hakk'ın verdiği ömür sermayesinin her an giderek daha da azalması karşısında insanoğlunun yapabileceği hiç bir şey yok. Meğerki onu Rıza-i İlahiye uygun yaşasın.

42 – Veda etmeler canını hiç sıkmasın. Yeniden bir araya gelebilmenin sevincini yaşayabilmek uğruna “hoşça kal” demek gerekir. Çünkü birbirlerine sevgi ile bağlı olanlar için yeniden bir araya gelmek kaçınılmaz bir şeydir.

43 – Korku iyi midir, kötü mü? Bu her insana göre değişir. Lâkin bir şey var ki insanı tehlikeler karşısında dikkatli olmaya sevk eder. Bir şartla ki kişi korku mevhumunu hayatının bir parçası haline getirip kendini ona esir etmemelidir.

44 – Sevgi hayat için çok güzel ve lezzetli bir katıktır. Eğer sende varsa dağıt ve paylaş ki başkalarının da hayatı tatlansın.

45 – Senden daha güçlü olanı yenmek istiyorsan onun ne kadar güçlü olduğunu aklına getirmeyeceksin. Kendi yapacağın işe odaklanacaksın. Aksi takdirde yenilgiyi kavganın daha başında kabul etmiş olursun.

46 – Her ne olursa olsun insan işini düzgün yapmalıdır ki bir takım zararlara sebep olmasın. Çünkü yapılması için emanet edilen işin akıbeti o işi yapacak olanın sorumluluk bilinciyle doğru orantılıdır.

47 - “Yapamıyorum,” demek isteksizliğimizin, kendimize olan güvensizliğimizin üzerini örtme çabasıdır. Herkesi kandırabilmek mümkündür ama kendini asla.

48 - Bir gören ve bir bilen var. O biliyor ve görüyor. Saklanamazsın saklayamazsın.

49 – Kulak, göz ve kalp... Eğer insan hayatın labirentlerinde kaybolup gitmek istemiyorsa bu üç uzvunu dış etkilere karşı özenle korumalıdır.

50 –Kendimizi fazla ciddiye almamalıyız. Dünya bizim etrafımızda dönmüyor. Çevremize sıradan bir yaratılmış olmanın alçak gönüllülüğü içinde bakmalı ve Kâinatta bir zerre dahi olmadığımızın bilinciyle hareket ederek öyle yaşamalıyız.