261 - Olana hikmet gözüyle bakmak gerek. Bilgelik odur ki görüneni değil ardını görmektir.
262 - Hiç olmak bile bir şey olmaktır: Hiç olmak!
263 - Yenilmesi gereken asıl düşman öfke ve umutsuzluktur. Bu ikisi ortadan kaldırılabilirse eğer hayatın zorluklarına daha büyük bir direnç gösterebilir insan. Huzur ve mutluluğa daha kolay ulaşabilir, ömrünü daha bir anlamlı kılabilme şansı artar
264 – Hiçbir şey tek başına var değildir. Her şey karşıtıyla birlikte hayat bulmuştur ve karşıtıyla birlikte bir değer ifade eder.
265 - Hayatında engeller olsun istemiyorsan önyargılarını bir tarafa bırakmalısın. Çünkü kişi için en büyük engel düşüncelerinde ve giderek dünya görüşünde oluşturup içselleştirdiği bu önyargılarıdır.
266 - Bilmek, sorumluluk demektir. Sorumluluk ise insana görev yükler. Bildiğini iddia eden kişi bu bilginin kendisine yüklediği görevi yerine getirmek konusunda tereddüt gösteriyorsa eğer o bilgi ona ağır gelir, gün gelir taşıyamaz olur, altında kalır.
267 - Söylediklerimizi aslında çoğu zaman gerçek niyetimizin ve gizlemek istediğimiz düşüncelerimizin üzerini örtmek için söyleriz. Eğer bu böyle olmamış olsaydı, insanoğlu anlaşılmıyor olmaktan yakınır mıydı hiç?
268 – İnsan eğer güne güzel başlamak istiyorsa, çevresine gülümseyerek bir “merhaba! ” demekten kendisini alıkoymamalıdır. Çünkü en güzel arkadaşlıklar, en güçlü ve sağlam dostluklar yürekten söylenmiş bir merhabayla başlar.
269 - Sabır, içerken acı ama insana etkisi bakımından faydalı bir ilaç gibidir.
270 - Ezelde takdir edilmiş olunan her şey, yeri ve zamanı geldikçe önüne çıkar insanın ve elbette tüm yaratılmış mahlûkun. Ama burada çok önemli bir şey vardır ve bu gözden kaçırılmamalıdır: Sebep! Sebepsiz hiç bir şey olmaz. Ezelde takdir edilmiş olunan şey neyse, sebep bunların ortaya çıkması için Cenabı Hakk’ın yaratmış olduğu bir başka sebeptir.
Kayıt Tarihi : 14.4.2009 11:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
naçizane...
Düşüncenize, yüreğinize sağlık ...
TÜM YORUMLAR (2)