Küçük DİLARA/İhmalkarlığın son kurbanı

Anaların feryadını duymuyordu, sorumsuzluk
Babaların kucağında gözleri kapanıyordu çocukların
Bir çukur daha dolduruluyordu küçücük bir canla
Alt yazılarda öğreniyorduk adını DİLARA' nın...

Beş yaşındaydı küçük DİLARA
Alıp götürürken onu sonsuzluğa, Tavukçu deresi.
Yüzmeyi de öğrenememişti ne yapsın çocuk!
Yoksulluğun çoraklaştığı derede
Çığlık çığlığa bağırıyordu duyan yoktu,
Habersizdi Songül anne o gün, gülünün solacağından
Ölüm kuyusunda...

Belki de hayalleri vardı, bilmediğimiz
Belki de okula başlayacaktı bir kaç sene sonra,
Gelinlik bir kız olduğunda,
Ayrılacaktı baba ocağından, nasip değilmiş
Ölüm, onu erken karşıladı
Son adımını atıyordu artık DİLARA
Kırık kontrplak levhada…

Ölüme koşuyordu annesinin elini bıraktığı an,
Ve mavi atkı mavi bere son hatıra kalacaktı DİLARA’ dan.
Farkında olmaksızın
Bir melek gibi kanatlanıyordu
Bir yıldız gibi kayboluyordu gözlerimizden
İhmalkârlığın son kurbanıydı DİLARA
Bize gülümseyen fotoğrafları kalıyordu sadece,
Gazete arşivlerinden.

Suçlular bugün özgürsünüz diyelim
Ama YARIN
Çocuklara nasıl kıydınız diye, soracaklar elbet size
Susacaksınız…
Susturduğunuz gibi DİLARA’ ları

Uyuyorsunuz şimdi yalıdaki evlerinizde
Çocuklarınıza gelecek hazırlıyorsunuz güya
Çocuklarımızın, geleceğini alarak ellerinden

Ben, DİLARA’LARIN SESİYİM
Soruyorum?
Mutlu musunuz EY EFENDİLER!
Bembeyaz çocukları, fosseptik çukurlarda kirlettiniz.
Bir çocuk daha yenildi hayata
Sayenizde, sorumsuzca...
Uykunuzu bölmek istemezdim,
Özür dilerim
İyi geceler size...

Sen rahat uyu DİLARA
Onlara uyku haram
Biliyor, vicdanı olan tüm insanlık
Rögar kapağından daha değerlidir yaşam.

Unutmayın! Bu gece DİLARA girecek rüyanıza
Gözlerinizi kapatmayın…

ŞENER DURMUŞ /KOCAMUSTAFAPAŞA
04.38- 6 MART 2006