Neredesin küçük dev?
Güneş yerini yıldızlara bıraktı,
Biraz önce istasyondan son tren kalktı.
Yine eller sallandı sonsuza...
Ne beni sana getirecek tren kaldı,
Ne de seni bana getirecek umut...
Sokaklarda kaldırımlardan başka ne kaldı?
Masallarda mıdır buluşma vakti artık?
La Fontaine' nin hayal gücünde mi kaldı sevgimiz...
Büklüm büklüm yollar var aramızda.
Yollara fısıldasam ismini,
Kucağında sessizce ağlasam...
Gece, sevdiğine kavuşana kadar,
Hesaba çeksem seni...
Sorular sorsam vicdân mahkememde,
Cevabın yine yalandan mı olur?
Korkularını bir bilsem,
Yanına gelemesem de fena mı olur?
Her gece göz yaşımdan oluşan,
İçimde meraklar hazinesi var...
Başımı okşayacak mı ellerin bir daha?
Bunu görebilecek mi gözlerim, dünya vaktinde...
Usulca, göz yaşlarımdan sal yapsamda,
Gönül limanıma yanaşsan.
Yerli gibi değilse de,
En azından bir mülteci gibi...
Söyle! Sana gelen temiz bir yol var mı?
Bulutlar mı? Denizler mi?
Hangisi tertemiz ulaştırır seni bana?
Söyle bana küçük dev..!
Sinsice, dev lavlar gibi yaktın köprüleri,
Geçip gittin hiçliğe...
Üşüyorum...
Yüreğim üşüyor...
Arkamdaki Everest Dağı'nda,
Deprem oldun aniden,
Şimşekler çaktı, gök yarıldı sanki,
Ve
Bütün insanlığın perdesi kalktı...
Kayıt Tarihi : 24.11.2017 02:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!