_Yüreğim el verip göremedim son kez, alışmıştım gülen gözlerine
göremezdim seni fersiz gözlerinle-
Titreyen gözbebeğim
Yüreğimde zehir zıkkım bir acıyla
Öpüyorum küçücük ellerini
Cennete yolculuğunda
…
Küçücük bedenine inat kocaman yüreğinle
Yorsa da yıllar
Hep gülümserdin hayata
Ana olmuştun gurbette
En acılı anda var olurdun yanımda
“En sevdiğim oğlum sensin” derdin,
“Seni ben doğurmasam da”
Yok musun artık!
Küçük dev kadın
Hani söz vermiştin
Bırakıp gitmek yoktu
…….
“Seni çok özleyeceğim küçük dev kadın
ve sana söz verdim ağlamayacağım”
Kayıt Tarihi : 12.8.2007 22:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
O koskoca bir kadındı, anaydı, sevgiydi her şeyden önemlisi gülen gözleriyle umuttu, hayat bu gün aldı onu...
şimdi çok üzüdüm .allah rahmet eylesin.Başınız sağolsun ne mutlu ona ki iyi anılabiliyor.kutlarım .
sevgiler...
TÜM YORUMLAR (18)