A- Küçük dertler Şiiri - Mikdat Bal

Küçük dertler dedim önem vermedim
Bir değil bin değil dağa döndüler
Önceden ben bunu sezip görmedim
Damla sandıklarım çığa döndüler

Kurtulmak imkansız bırakıp kaçsam
Yeniden bembeyaz bir sayfa açsam
Herşeyi unutup mutluluk saçsam
Hepsi ayağımda bağa döndüler

Gönlüm harap oldu dimağım sersem
Mutlu olabilsem, huzuru görsem
Bunlardan kurtulup murada ersem!
Yollarımı kesen ağa döndüler

Dünün kederleri kalmaz ki dünde
Biri arkamdaysa diğeri önde
Kaçacak yer de yok, dönecek yön de
Solumu çökertip sağa döndüler

Güçlüyüm yenerim diye kandıydım
Onlar sağdan geldi sola döndüydüm
Bu da gelir bu da geçer sandıydım
Geçici sanmıştım çağa döndüler

Sinek murdar değil dedim avundum
Böyle boş lafları nasıl savundum
Ben etle kemiğim neye güvendim?
Artık birer kızgın yağa döndüler

Mikdatî! ..Müebbet cezaya döndüm
Eli kolu bağlı kozaya döndüm
Yerden kaçmak için uzaya döndüm
Yeri doldurdular göğe döndüler