O,daha küçücük bir çocukken,
Dağlarda gezer oğlaklara,kuzulara çobanlık yapardı.
Bitkilere,gök yüzüne bakıp yaratanı arardı...
Küçük aklıyla onun sonsuz sevgisine sığınırdı.
Her sabah puslu hava da sürüsü ile dağlara çıkar,
Çişem çişem yağan yağmur altında sürüşünü otlatırdı.
Yağmur hızlanırsa kepeneğini başına geçirir,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Çok güzel bir nesir yazısı tebrikler....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta