Küçük Çoban Şiiri - Hamdi Oruç

Küçük Çobanın Hikayesi

Kavalı sevimli
Kuzuları sevimli…
Kurt kurt olmasaydın
Bir dere kenarında
Küçük Çoban gül gibi
Çocuk çoban gül gibi

Söğüt ağacına yaslanmış
Kuzuları neşeli neşeli otluyor…
Küçük çoban neşeli
Kurt kurt oluşundan utan

Sabahları yoluma çıksa babam
Sabah kahvaltımda
Annem peynir -ekmeği bol koysa
Oğlum dese
Yanına yağ koysa…
Gül hayalleri var küçük çobanın
Zıp zıp zıplıyor kuzuları…
Kurt kurt oluşundan utan

Kuzulara bakıp
Uyumazdı gece boyu
Ay dede masalcısı …
Kurt kurt oluşundan utan

Uyurken ağaçlar
Kuşlar uyurken
Yıldızları seyretti
Küçük çoban
Yıldız yıldız gözleri
Kurt kurt oluşundan utan

Kim istemez
Bu çobanın yerinde olmak
Kulak verecek derenin sesine
Katılacak papatyaların neşesine
Her gece kırlarda olacak…
Küçük çoban
Katılmış papatyaların neşesine
Kurt kurt oluşundan utan

Olan oldu bir gece
Uyuya kalmıştı bir gece
Canını zor kurtardı kurttan
Sürü telef olmuştu çoktan
Kurt kurt oluşundan utan

Çoban sopanı eline
Kepeneği sırtına
Almamalıydın be çoban
Kurt kurt oluşundan utan

Seve seve çoban olunur bu kuzulara dedin
Ne güzel meliyor kuzular
Bakın bakın
Yüzüme gülüyor kuzular… dedin
Kurt kurt oluşundan utan

Bir kurt eksikti hesapta
Kurt vardı vahşi dağlarda...
Ölümden kaçış var mı
Kurttan kaçsan da
Can verilecekti kasapta...
Yine de
Kurt kurt oluşundan utan