Küçük Bulut Şiiri - Hulusi Kılıç

Sen küçük bir buluttun
kim bilir kime umuttun...
ya bir avuç yağmur
ya da ılık bir rüzgar taşıyordun;
kıpırdamazdı bir telim senden,
gölgen de kar etmezdi bana...
Ama hayır!
Sen gönül denizimde fırtınalar kopardın,
dev dalgalar yarattın içimde
ve sonra düşüp rüzgarın önüne
geldiğin gibi gittin.
Fırtınandan geriye;
yıkılmış bir gönül,
yakılmış bir yürek kaldı.
Oysa sen küçük bir buluttun...