Küçük Boğacık Şiiri - Fevziye İldeniz

Azgın sandığın küçük boğacık,
Belki karıncadır cancağızı.
İncinme darbesini yesende.
Tutmazsan önünde kırmızıyı,
Neden saldırsın, sana öfkesi?
Okyanuslar taşsa, tsunami yaşanmazmı?
Şimşekler öfke çaksa, yıldırım düşmezmi?

Ay dünyam gölgesi,tenim güneşleniyor,
Ateşin adilse, cayır cayır yanıyor,
Öpersen dudaklarım ateşe dönüyor,
Yanaklarım al al utangaç kızarıyor.
Küçük boğacık bak karıncaya dönüyor,
İşte böyle bir aşkla tutulmak istiyorum.
Cümle alem yangına körükle gidiyor...

Makbulümdür, aşk dünyam güneşe dönüyor,
Döndükçe hep başım, gözlerim kamaşıyor,
Aşkın ateşine saçlarım dolanıyor,
Sen ve güneş yakarsa, orman tutuşmazmı?

Dünyam ay gölgesinde,güneş tutuluyor,
İncindim, ay tebessümle beni gizliyor,
Aşka gölge düşüyor, bedbaht yaşıyorum,
Neden saldırsın öfkesi? sen incitmezsen...

Güneş tutulması, kalbimde yaşıyorum,
Bir sen tutul bana, aşkın göz karartıyor,
Senden çok uzakta yüreğim buz tutuyor...