Küçük Bir Mutluluk. Şiiri - Adil Koruyan

Sisin örttüğü yorgan gibi,
Sessiz ve durgun bir deniz.
Bıçak gibi suları yaran,
Çivit renkli köhne bir sandal.
İçinde bir adam.
Yüzünde tuzlu suyun,
Güneşin ve de yılların
Buruşuk izleri.
Elleri yaşamı kavrarmışçasına
Sarılmış küreklere.
Acı çekse de bedeni,
Ekmek parası bu,
Umut dünyası.
O'nun için yaşam ve zaman,
Deniz, güneş ve sandal.
Bugün deniz var, sandal var,
Keyfi yok, içini ısıtacak,
Güneş de yok.
Martının kanatlarındaki
Özgürlüğü hiç tatmamış.
Aklığında tüylerinin
Martı can yoldaşı olmuş,
Deniz ise, yatağı.
Olsun, bugün güneş olmasın.
Tek avuntusu ve mutluluğu,
Üzerini örten sisten yorganı.

09.05.2001