anılarımın çiçeği büyüdü sensizlik kadar
baş başalarımızın meyvesi çürüdü yalnızlık kadar
dokunuşun ateşi söndü içsel yanardağ kadar
gelişinin göğü değdi sol yanım kadar
kaderime kadar değdi hayatın, suskun volkan kadar
2.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla