Küçük Bir Işık Şiiri - İlker Timur

küçük bir ışık sızmış pencerenden
dağışmış ıslak tenin
çıplaklığı ellerinin
çıplaklığıma
yeniden alınmış ilk nefes gibi
suçlar gibi hayatları ölülerden

gözlerini kapatıp
saklanıp karanlığına dağınık bir odanın
günahlar yaratıp parmak uçlarında
zaman büyürken farkına varmadan
sarsılırken bedenin her kasırgasında bedenimin
sessiz çığlıklar sararken nefesini
açılıp orta yerine kadar aşkın
boğulur gibi

uçsuz bucaksız bir yer bu kaybolduğumuz
dünyayı kaybettiğimiz birbirimizin haritasında
dokununca sevip
dokununca inanırken hep
toprak sanıp uçurumları
çıplak ayakla basar gibi

karanlığa yığılır kalır çıplaklığın
çıplaklığım düşer çıplaklığından
ölür gibi...