Küçük bir çocukken Şiiri - İlkay Kaya

Küçük bir çocukken ben
Güneşi indirmiştim avuçlarıma
Alev alev yanıyordu
Sonra fırlatmıştım
Onu misketlerin arasına

Bir küçük çocukken ben
Bir selam çaktım zamana
Tuttum onu ellerimde sım sıkı
Kaçamaz sandım.

Bir küçük çocukken ben
Irmaklar akıttım aşılmaz dağların içinden
Nice yıldızlar vardı parlak göz alabildğine uzak
Ben onlara sahip çıktım

Küçük bir çocuktum ben
Sinir uclarım daha gelişmemiş olsa gerek
Yaralar bereler acıtmadı hiçbir zaman