Bakakaldı küçük bir çocuk,
Ben giderken arkamda.
Gök yarıldı, yağmur yağdı.
Bakakaldı küçük bir çocuk.
Kalbi kırıldı.
Dağlar yıkılsa,
Bu kadar ses çıkmazdı.
Bakakaldı küçük bir çocuk.
Hayallerini tutamadı.
Elleri göğe uzanamadı.
Bakakaldı küçük bir çocuk.
Gözyaşı süzüldü gözlerinden.
Utandım...
Yüzündeki korkuya bakamadım.
Ağlayamadı.
Ağlayamadım.
Sessizliği kulağımı tırmalarken,
Dönüp ardıma bakamadım.
Işığım kayboldu kör kaldım.
Bakakaldım küçük bir çocuk gibi.
Kayıt Tarihi : 5.8.2024 04:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
19.12.2022
Derin bir şiir, kaleminize sağlık çok beğendim.
TÜM YORUMLAR (1)