Küçük Bir Çocuk Şiiri - Rafet Maden

Bir çocuk gibiyim bu gurbet elde,
Bazen oturup ağlıyorum sensizliğime.
Senin yanında kıymetini bilmeyen,
Ancak sensizken kıymetini anlayan,
Sensizken karanlıklarda korkan,
Senin ismini duyunca
Şeker bulmuş gibi sevinen,
Bir çaresiz çocuk.
Emmekliyorum sensizliğin pençesinde,
Bakıyorum hasretin penceresinde,
Uzaklara dalıyorum.
Ne kadar uzakta olsanda
Bir çocuk yüreğiyle seni bekliyorum.