Küçük Bir Bebekti Aşk

Uykusuz geceler resitalindeyim,
Koyu bir kahve, sigara, biraz duman düşlere,
Ey gönül! Nasıl kandın ardı yokuş inişlere?
Daha kaç vurgun acıtır yetim yüreğini,
Ve kaç “sevda artığı” mutluluk bekler seni?

Gecenin kollarına uzat avuçlarını,
Yıldız tozları yağsın ağarmış saçlarına,
Bir nefeslik ömrü daha kalsın aşkın yarına.
Hayal gibi yaşadım prangalı aşklarla,
Gerçeklerin üzerine aşılmaz duvarlar ördük,
Ah be çocuk! Bilmez misin, biz ne vefasızlar gördük,
Kırık kanatlarımızla uçtuk gökyüzüne,
Aç yürekle ekmek bandık “cıvık” hüzün’e…
Kanayan yaralarımızdı derman bekleyen,
Oysa küçük bir bebekti aşk,
Henüz emekleyen.

Süzülürken usulca hasretin sesi Ney’e,
Dünya gözümde benzedi köhne bir meyhaneye,
Doldururken saki’ler kadehime buruk hüznü,
Gözlerin dolmuş arkadaş, yine seni kim üzdü?
Kim oyuncaklarını kırıp attı birer-birer,
Olmaz olsun bize yar olmayan yalan sevgiler.

Kusurludur aşk… Her zaman hataları sever,
Ben çıkıyorum oyundan,
Tüm hatalarımı geri ver.
Tüm doğrularınla bırakıyorum seni bir başına,
Değmezmiş onca şiir, bu yalan aşk telaşına.
Yine yanılgılar gönül, yine yangın, yine vurgun,
Şimdi bütün rüzgarlar dindi, liman durgun.

Yakamozları özgür bıraktı gökte Dolunay,
Dönüp bak maziye, vazgeçtiklerini say!
Yaşamın önü ardı sis, tufan, boran,
Kıyamet kopacak gibi asi ruhumda her an.
Bendini yıkar geçer gönülde coşan seller,
Ne çirkinler tanıdım ben, hepsi de çok güzeller.
Çünkü zaten kıskanmaz sevenleri onları,
Arşa yükselir, patlamaz uçan balonları.

Ne prensler, prensesler yaşar koyu gölgelerde,
“ışık gözlüm” dediğin yar, söylesene nerde?
Ummadığın anda gelir, yaslanır başucuna,
Usulca bırakır yüreğini avucuna.
Ne bir sitem eder, ne hesap sorar benden,
Zaten Bağdat sorulmaz gönülden sevenden.
İşte budur gönülden seven insanın farkı,
Onlara yazılır ancak en güzel şiir, şarkı.

8 Mart 2017 Balat/ İstanbul
Nail Usta.