Küçük…Beyaz… Şiiri - Meryem Şahin

Taht kurmuşsun mavilerin üstünde
Mahzunca bakarsın gözlerime
Sabrın niceliğini görürüm sende
Sadakatin ne olduğunu bilir
Yavaşça yürürüm yaşamın ta kalbine

Şarkılara güfte, şiirlere ilham sendedir
Dalgalar yükselir, dalgalar alçalır
Ruhumda bitmeyen med- cezir
Ayışığı tebessümler içinde
Bembeyaz bedeninde dinlenir.

Mermerden bir heykel gibi, ince yontulmuş
Kıpırdamadan bekler durursun
Ne sert rüzgarlar üşütebilir seni
Ne yakabilir kızgın güneşin elleri

Ben bakarım küçük balkonumdan sana
Sen dalarsın belli ki hülyalara
Dalarım ben de seninle birlikte
Ruhumu yakan duygulara

Söyle bana; mavilerin ortasında, yalnız arkadaş
Nedir bu bekleyiş?
Bir umut mu, çaresiz?
Nasıl bir dirençtir gösterdiğin,
Kaya mı, mermer mi, tunç mu benliğin?

Bıkmaz usanmaz mısın beklemekten?
Gecelerin ucunu şafağa eklemekten?

Kızıl ufkun yüzünde her sabah açar
Son bulmaz bekleyişin, ufukta solarken güller
Martılar çığlık çığlığa, martılar sana yoldaş
Gelintacı’na konar her biri
Çırparak kanatlarını şarkılar söyler

Ve gecenin esmer yüzü görünür ufukta
Beyaz tülden gelinliğin etekleri
Akşamın kızıl karanlığında
Islanır karanlık suların koynunda

Işıktan gözlerini yakarsın
Yanıp yanıp sönerek ufka bakarsın
Ne gelen vardır belli ki, ne de gelecek biri
Gözlerime bakar ağlarsın.

Kordon’da çınlıyor Ege türküleri
Yapraklar sonbaharı getirmiş
Salına salına yürüyor
Rüzgara kapılmış İzmir’in güzelleri

Yüzyıllar boyu bekleyen değişmez geceleri
Yoklukta bir ümit, demir atmış denizlerin dibine
Bu ne sevdadır, bu ne sadakat?
Küçük beyaz denizfeneri.