Yıllar yıllar öncesini düşünüyorum da;
Çocukluğumuz aynı evrende ama garip geçti.
Ne zaman yelken açsak uçsuz bucaksız düşlere
Hep tepe taklak düşerdik yüreğimizin üstüne
Çünkü düşlerimiz büyük gelirdi küçük bedenimize
Ceplerimizdeki delikler yokluğun acımasız adıydı
Ya ellerimiz soğuktan donardı yada düşlerimiz,
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta