Hiç boy aynam olmamıştı
Hep küçük aynaya baktım çocukluğumda
Küçücük aynayı evirdim çevirdim
Kendime baktım
Kendimi gördüm onda
Kaşlarımı aldım…
Edayla,
Giysilerime baktım...
Bir o yandan bir bu yandan
Organlarıma baktım...
Merakla,
Ama en çok da yüzüme baktım.
Gençliğimde
Yüzümdeki sivilceleri yokladım tek tek
Sıyah noktaları yok ettim
Lekesiz gönlümde
Alınmamış kaş,
Görülmüş tüy bırakmadım
Ayna gibi oldum
Asiliklerim oldu
Onla
Şimdi boy aynam var
Ama ben yine yuvarlak aynadayım
Kendime dokunuşlarım da
Kendimi bulmuşluğum da
Yalnızlığım, yakınsızlığımda
Orda kaldı
Gizlendiğimde ortaya çıkaran da
Onsuz yaşamak da
Onla oldu
18.05.2005
Nurhayat VarolKayıt Tarihi : 9.3.2008 22:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)