Küçük aşkım Şiiri - Hakan Özüçelenk

Ve sen benim küçük aşkım, gördün.
O yokuş caddede bakışın oldu sözün.
Seni o gördüğüm gün sanki dün.
Altı saniyeden fazla göz göze geldin.

Hiç gözlerini ayırmadan gülümsedin.
Manalı anlamlı bakışınla beni elde ettin.
Daha küçük ama güzelliği büyük zengin.
Sonra yine karşılaştık, anladın beğenildin.

Daha çok küçük ama aşkların en büyüğü.
İlk gördüğüm anda beni sardı büyü.
Onu görmek bağımlılık gibi büyüdü.
Bu kız hayalimin ta kendisi, saçı örgülü.

Bilmezdim bu kadar sevmenin tadını.
Aklıma yazdım onun arzu adını.
Onu görmek cenneti görmek anı.
İşte bu aşkın en güzel yanı.

Küçük aşkım nasıl bir güzellik huri.
Ne yazık ki... sevdi seni çok Nuri.
Beni sevdin, yerin kalbimin yeri.
Yaşayan bu aşk küçük kızın eseri.

Sayende kurtuldum vefasız sevdadan.
Aşk susuzluğumu doyurdun hiç bıkmadan.
Hep bekledin seviyorum deme mi usanmadan.
Küçük aşkım ellere verdim seni almadan.

Pişmanım küçük aşkım bunu hak etmedin.
en güzel küçük aşkı sen bana öğrettin.
Şimdi okul yolunda yoksun, özlettin.
Baktım evin balkonundan küçük aşkım.