Küçük arif birgün eve gelir

Küçük arif birgün eve gelir
Hanımı der arif bak kirlisin
Gel yıkan canın yerine gelsin
O demeden çeker onu kolundan

Oturtur onu kapının eşiğine
Başlar sıcak suyuda dökmeye
Arif bu dururmu. başlar sövmeye
Ama kaçamaz hanımdan istesede

Ne kadar sabun varsa sürerken
Hep köpükler gözüne girerken
Birden bir adam atlar üstünden
Arif kalkar hışımla birden

İşde bundan sonrasını
Dinleyin arifden

Sildim elimle gözümü bakdım
Bir adam kaçıyordu bahçeden
Belliki çok korkmuşdu benden
Hemen aldım tası hanımın elinden

Dökdüm suyu başımdan birşey demeden
Bu adam kim demeye kalmadan
Hanım dedi bu dostum benim
Aldım onu eve yokken sen

Bakdım şöyle bir bizim hanıma
Oda bana bakdı yalvaran gözlerle
Bak hanım dedim ona birden öfkeyle
Sakın bir daha olmasın ha söz desene

Mehmet yağcı