Küçük Ama Büyük Bir Ev Şiiri - Onur Kul

keşke ressam olsaydım....
büyük ve ıssız bir yerde
küçük am 'büyük bir ev çizerdim.
kimileri için bir adım kadar yakın olurdu,
kimileri için dünyanın bir ucu...
her köşesinde ben olurdum,
her bende bir sen...
yaşardık yaşayamadıklarımızı,
gülerdik gülemediklerimize,
ağlardık ağlayamadıklarımıza...
kavga ederdik sonra
kaçardı evin ayrı köşelerine
ama kurtulamazdık birbirimizden
çünkü her yerde sen,
her sende bir ben.
sarılırdık sımsıkı,
gülüp geçerdik kavgaya...
o evde yaşlanırdık
aynı odada, aynı yatakta.
anılarımızla dolar taşardı ev
çok özel anılarla...
belli bir zaman sonra
ölüm gelirdi kapıya
ama öyle sarılırdık ki, öyle kenetlerdik ki birbirimize
kıyamazdı herhangi birimizi almaya
beraber çıkardık ebedi yolculuğa..
dediğim gibi,
küçük ama 'büyük' bir ev...