Küçük Afacan Şiiri - Mecit Ulusoy

Sarışın afacan
Bir yumurcaktı
Giden sedyenin ardından
Uzun uzun baktı
Birden bir ateş düştü
O minik yüreğine
Kapandı hemşirenin
Beyazlı eteğine
Kaygılı gözlerinden
Birden yaşlar boşandı

Teselliler yetmiyordu
Zavallı afacana
O daha ağlıyordu
Sedyede giden cana
Kafasını kaldırdı
Bakarak hemşireye
Yalvarmalı bir sesle konuştu
Bakarak sedyeye
Bilecek değil mi ablam
Doktor çaresini bilecek
Gelecek değil mi ablam
Annem geri gelecek