Küçük Adamlar Şiiri - Bekir Sami Ünsal

Nerde bir çıkar var oraya damlar
Hatasını zora düşünce anlar
Kendini dünyanın merkezi sanar
Küçük hesap yapar küçük adamlar

Kulu saf zanneder, kendini kurnaz
Hep almayı bilir, kendisi vermez
Namerttir, hileden hiç geri durmaz
Doğruluktan sapar küçük adamlar

Herkesi yedek sanır, kendini as
Üçkâğıdın her türlüsü ona has
Hiç değişmez, eski hamam eski tas
Pusularda yatar küçük adamlar

Haksızdır, yağ gibi üste çıksa da
İbret almaz, mumu söner yatsıda
Utanmayı bilmez yere batsa da
Birbirinden beter küçük adamlar

İçinde ne varsa o sızar küpten
Herkes ona yolcu, kendisi kaptan
Oysa yanlış hesap döner Bağdat’tan
İbret için yeter küçük adamlar

Haksöyler’im bu zihniyet düşmanım
Andıkça öfkeden tutuşur kanım
Yeterince diyemedim pişmanım
Kulu pula satar küçük adamlar