Küçük Adamcıklar Şiiri - Hakan Çalışkan

Neden böyle bişey yazdım bilmiyorum. Aslında çok sevdiğim de söylenemez ama yazmam gerekiyordu, uzun zaman önce verilmiş bir söz... Çağrışımlar diyebiliriz yukardakilere, 'flashback' mi diyolar ne işte onun imgelemleri, yansımaları. Ne komik deme hayat? Yada ne acı... Aslında ikisi de aynı :)) Şöyle bişey vardı aşağıda da yazmıştım. 'Siyah giysem siyah oluyorum, gözlerimi yumsam kör' Ne olmasını istiyorsan o oluyor aslında, nasıl bakarsan öyle görüyorsun. Acıtacak elbet, ama geçecek. Acısada, sızısı kalsa da geçecek... Haa bide bi arkadaşa da ne demiştik; 'yalnız olacaksın elbet, dünyada en çok istediğin insan yanındayken, yatağındayken, bakışlarını bakışlarına kilitlemişken, sen geçmişinden savaş sahneleri görüyor olacaksın onun parlak gözlerinde. Varlığı daha da çok haykıracak yalnızlığını suratına. Ve anlayacaksın yalnızlık aslında kanında, damarlarında, varoluşunun anlamında...'