Pencerenin kenarında durmuş,
Uzağı seyreden bir küçük kuş.
Ağzında ince bir dal ile,
Bekler Ölüm sessizliğiyle.
Gözünde bir damla yaş,
Midesinde bir küçük aş,
Nedense önemsiz...
Nedense çaresiz...
Uzakta kara bir canavara yem olmuş,
Bütün şansızlığıyla insanlara dert olmuş,
Bu kara caniye kaptırmıştı sevgisini,
Küçük kalbinde taşıdığı sevgilisini.
Ölen anlam, öldüren hayvan!
Kuş diledi yüce olandan,
Yüce olan acıdı...
Kuş olan öldü...
Kuş kurudu düştü toprağa,
Parçalandı karıştı toprağa..
Ömer Çetin 2
Kayıt Tarihi : 4.3.2019 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!