Küçük Şiiri - Atıf Yolcu

Ne ağlarsın küçüğüm, gurbet ellerde
Yokmudur kimin kimsen evin nerede
Bu küçük yaşta sürünürsen yerlerde
Hayatta muaffak olamazsınki

Bak üşütür sonra olursun hasta
Ona hesap veremez baban en başta
Çekemezsin bu yükü çok küçük yaşta
Dünya gamı önünde duramazsınki

Hadi güzelim sen kalk git evine
Dertler sıkıntılar senin neyine
Güvenmek olmazki elin beğine
Ararsın sıcak yuva bulamazsınki

Ne sıkıntın var hadi de bana
Derlerle ortağım atma yabana
Dilemezse merhamet vermedi bana
Yoksa derdine çare bulamazsınki

Yolun uzun amma zaman kısadır
Helalde hesap haramda azap vardır
Ahirette ebedi bir hayat vardır
Tek başına saadete varamazsınki

Dünya zalimdir vermiyor aman
Nefine uyarsan olursun duman
İnsanlar ölüyor geçiyor zaman
Ben ölmeyecem diyemezsinki

Bu adam kimdi ne söyler dersin
Aç kalmaz ölene dek rızkını yersin
Allah (C:C) sana iyilikler versin
Ondan merhametlisini bulamazsınki

Anan evladım nerde diye ağlarsa
Üzerine karaları bağlarsa
Ateş vurup yüreğini dağlarsa
Sorulan soruya cevap veremezsinki

Unutma küçük, ana gibi yar olmaz
Gece gündüz hizmet etse yorulmaz
Olurya, kalbin kırsan darılmaz
Öyle bir seven bulamazsınki

Yavrum dinle garip sen Atıf abini
Öp ananın elini bilsen kadrini
Ana atarmı ateşe evladını yarini
Yoksa doğru yolu bulamazsınki