Küçüğümüzdü Yücel..o’nu uğurladık.

Bugün bir yaprak daha düştü dalından
Bir şeyler eksildi kolumdan kanadımdan
Çok uzak değildi daha dün gibi yıllar,
Uğraşsa da yaşlandırmak için insanları
Eskitemediği tek şeydi arkadaşlık ve dostluklar.
O’nun adı Yücel’di,dün güzel ruhu göğe yüceldi,
Bugün ebedi istirahatgahına yerleştirildi.
O her zaman gülen yüzü ile hatıramda yer aldı
Bir de nadiren bindiğim portakal renkli Pasatı
Baktım,iki büyük fidan mezarının başında
Koca adam olmuşlar koca delikanlı
Boyunca olmuş oğulları
Sonra şöyle bir baktım etrafa, geride kalanlar
anne, ağabey,Komşuları, aile efradı, tanıdıkları
Ancak benimde orada olmama vesile
70’li yılların dostluk ve arkadaşlıkları
Yolun açık olsun rahat uyu kabrinde
Bir anda üstünde açacak çiçekler
Biz de geleceğiz bir gün arkandan
Ruhun şad olsun sevgili Yücel Erşeker

30.Haziran 2010 Bakırköy/İncirli