Sana dair sırrımı söyleyemem asla sana.
Kalmam günah, dönmem ise imkânsız anlasana.
Çaresizlikten çırpınmak en münasip cezadır,
Bile bile çıkmaz sokağa giren bir insana.
Neden düştüm bu açmaza ah! Bu nasıl imtihan?
Nerede benim iradem? Utanıyorum inan!
Ya sen küçüğüm; söyle senin hiç mi yok günahın?
Yok elbet. İşte budur ya zaten beni çıldırtan?
Yanlış zaman, yanlış duygular... ve her şey kördüğüm.
Başı hata, sonu hüsran bir rüyadır gördüğüm.
Pişmanım, işte vicdanımın tesellisi budur.
Kimseye dert yanamam. Suçlu benim be küçüğüm.
Kayıt Tarihi : 2.8.2012 14:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duygudaş olan bizler yorumlarımızla duygularını paylaşan arkadaşlarımıza destek olmaya çalışıyoruz. Yazarı yargılamak değil onu anlamaya çalışmak amacımıza daha uygun olur diye düşünüyorum.
Daha önce yaptığım yorumu gerçek niyetimi açıkladıktan sonra tekrar açıklamak isterim. Serdar Özmilli şairimizin bütün şiirlerini okudum. Genel uslubu; insani değerler, saygı, tevazu, Allah korkusu ve inancı üzerine. Dolayısıyla bir şiir üzerinden yorum yapmak kişiye haksızlık yapmak gibi gelir bana. Merve Demircan kardeşimizin şiirinde altını çizdiğim mısralar bu konuya açıklık getiriyor düşüncesiyle yorumunun altına kopyaladım.Kesinlikle şairlerimizi yargılama düşüncesi ile hareket etmedim. Yanlış anlama oluştu ise her iki taraftan da özür dilerim.
Taşlayana saldırma!
Son Resulü örnek al;
Başı gafa daldırma!' , Yazarı: Merve Demircan
TÜM YORUMLAR (4)